Η γενετική της παχυσαρκίας: μία εργαστηριακή άσκηση Teach article

Μετάφραση από τον Κωνσταντίνο Μιχαλοδημητράκη. Περίπου 1,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Μήπως απλά τρώμε πολύ ή μπορούμε να…

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά των colros / Flickr

Η παχυσαρκία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, κατά πολύ περισσότερους τρόπους από έναν. Πάνω από το 10% του παγκόσμιου ενήλικου πληθυσμού είναι παχύσαρκοι· σε μερικές χώρες αυτό ανέρχεται στο 40%. Καρδιακές παθήσεις, διαβήτης τύπου 2, μερικά είδη καρκίνων, επιπλοκές στην εγκυμοσύνη, προβλήματα στις αρθρώσεις, κατάθλιψη και ανησυχία-άγχος έχουν όλα συνδεθεί με την παχυσαρκίαw1.

Αλλαγές στον επιπολασμό
(prevalence) της
παχυσαρκίας σε ενήλικους:
το ποσοστό του ενήλικου
πληθυσμού με δείκτη μάζας
σώματος 30 ή περισσότερο,
σε 11 χώρες

Πηγή δεδομένων: Διεθνής
Εταιρεία για την Μελέτη της
Παχυσαρκίας (www.iaso.org)

Τροφές που είναι εύκολα διαθέσιμες και πλούσιες σε θερμίδες και ένας πιο καθιστικός τρόπος ζωής θεωρούνται συνήθως υπαίτιοι για την εντυπωσιακή αύξηση της παχυσαρκίας, αλλά μήπως μπορεί τα γονίδιά μας να είναι μέρος του προβλήματος; Αυτό το άρθρο σάς παρουσιάζει μερικά τμήματα της τρέχουσας έρευνας στη γενετική της παχυσαρκίας μαζί με μία μέθοδο που αναπτύχθηκε από το Ευρωπαϊκό πρόγραμμα «Εξερεύνηση» της Υγείας (European Xplore Health project) για την απομόνωση του DNA, η οποία αποτελεί το πρώτο στάδιο για τους ερευνητές που προσπαθούν να ταυτοποιήσουν τα πιθανά «γονίδια πάχους».

Η απομόνωση του DNA είναι κατάλληλη για μαθητές μέσου (ηλικίας 14-16) ή προχωρημένου επιπέδου εκπαίδευσης (ηλικίας 16+) και μπορεί να ολοκληρωθεί σε ένα μάθημα. Εάν αυτή η μέθοδος δεν είναι κατάλληλη για τους μαθητές σας ή το εργαστήριό σας, δοκιμάστε μία από τις δύο εναλλακτικές μεθόδους (βασισμένες στις ίδιες αρχές, αλλά χρησιμοποιώντας πιο εύκολα διαθέσιμα υλικά), χρησιμοποιώντας κατεψυγμένα μπιζέλια (Madden, 2006) ή ακτινίδιαw2Οδηγίες για την άσκησηw5 μπορούν να κατεβαστούν ως αρχεία Word ή PDF από την ιστοσελίδα τουScience in School.

Το θέμα της παχυσαρκίας παρέχει επίσης ένα χρήσιμο τρόπο για την εισαγωγή στην τρέχουσα γενετική έρευνα και σε ηθικά θέματα μέσα σε ένα πλαίσιο στο οποίο οι μαθητές πιθανόν να έχουν κάποια προσωπική εμπειρία και γνώμη. Άλλωστε, σε πόσους έφηβους δεν αρέσει το fast food και να χαζεύουν μπροστά στην τηλεόραση; Άλλα μέσα, περιλαμβάνοντας ένα πακέτο συζήτησης (debate pack) για την περαιτέρω διερεύνηση των θεμάτων, είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα του Xplore Healthw3.

 

Ορίζοντας την παχυσαρκία

Κάποιος θεωρείται παχύσαρκος όταν έχει δείκτη μάζας σώματος (BMI) 30 ή περισσότερο. Το υγιές εύρος είναι 18,5-25. Ο BMI υπολογίζεται διαιρώντας το βάρος ενός ατόμου εκφρασμένο σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους του εκφρασμένο σε μέτρα.

BMI = βάρος (kg)
        (ύψος (m))2

Αν και ο ΒΜΙ είναι ένας χρήσιμος οδηγός, δεν αφήνει περιθώρια για παραλλαγές στην κατασκευή και σύσταση του σώματος. Για παράδειγμα, οι αθλητές οι οποίοι έχουν μεγάλη μυϊκή μάζα θα έπρεπε συχνά να θεωρούνται υπέρβαροι εάν κρινόταν μόνο με τον ΒΜΙ.

 

Τι σχέση έχουν τα γονίδια με αυτό;

Η παχυσαρκία συναντάται σε μέλη της ίδιας οικογένειας. Αυτό σημαίνει ότι η παχυσαρκία είναι γενετική ή απλώς σημαίνει ότι τα μέλη των οικογενειών μοιράζονται τις ίδιες ανθυγιεινές διατροφικές συνήθειες; Ίσως απροσδόκητα, μελέτες σε δίδυμα έχουν δείξει ότι η παχυσαρκία μπορεί να είναι μέχρι καί 70% γενετική, καθώς αδέρφια που έχουν τα ίδια γονίδια (πανομοιότυπα δίδυμα) έχουν περισσότερες πιθανότητες να έχουν τον ίδιο σωματότυπο από μη πανομοιότυπα δίδυμα (O’Rahilly & Farooqi, 2006).

Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει έναν αριθμό παραλλαγών γονιδίων (αλλήλια) που φαίνεται να συνδέονται με την παχυσαρκία. Μερικές από αυτές είναι σπάνιες και επηρεάζουν μόνο ένα πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων, ενώ άλλες είναι σχετικά συχνές και αυξάνουν τον κίνδυνο αύξησης του βάρους σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού (Πίνακα 1).

Πίνακα 1: Διαφορετικοί τύποι γονιδίων συνδεδεμένων με την παχυσαρκία που έχουν ταυτοποιηθεί από ερευνητές
  Σπάνιες παραλλαγές ενός γονιδίου Πολλαπλές συχνές παραλλαγές γονιδίων
Επίδραση στο βάρος του σώματος Ευθύνονται για πολύ παραπανίσιο βάρος σε πολύ λίγους ανθρώπους Ευθύνονται για λίγο παραπανίσιο βάρος σε πολλούς ανθρώπους
Παραδείγματα γονίδιο Ob, γονίδιο Mc4r γονίδιο Fto, γονίδιο Tmem18
Σύνδεση με άλλες κλινικές καταστάσεις Μπορεί να συνδεθούν με σπάνιες ασθένειες, π.χ. συγγενής ανεπάρκεια λεπτίνης, ανεπάρκεια MC4R Είναι ένα από πολλά «φυσιολογικά» κυμαινόμενα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, αλλά μπορεί να συνδεθούν με άλλες συχνές ασθένειες, π.χ. διαβήτης τύπου 2
Πώς μπορούν αυτά να βρεθούν; Μελέτες υποψήφιων γονιδίων, μελέτες σε ζώα, αλληλούχηση (sequencing) του εξονιώματος (exome) Μελέτες σύνδεσης σε επίπεδο γονιδιώματος (genome-wide)
Πιθανή σχετικότητα Προγεννητική γενετική εξέταση και γονιδιακή θεραπεία Κατανόηση του κινδύνου εμφάνισης της ασθένειας και προσαρμογή των στρατηγικών πρόληψής της
Ένα παχύσαρκο ποντίκι με
ανεπάρκεια λεπτίνης,
(αριστερά) δίπλα σε ένα
φυσιολογικό ποντίκι (δεξιά)

Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά του US Department
of Energy, Oak Ridge National
Laboratory

Το γονίδιο Ob Ob είναι μία μεμονωμένης παραλλαγής (single-variant) αιτία της παχυσαρκίας. Ελέγχει την όρεξη παράγωντας μία ορμόνη που ονομάζεται λεπτίνη. Οι άνθρωποι που έχουν δύο ελαττωματικά αντίγραφα αυτού του γονιδίου δεν μπορούν να παράγουν λεπτίνη και έχουν μία συνεχή επιθυμία για φαγητό. Παχύσαρκοι άνθρωποι με ανεπάρκεια λεπτίνης έχουν επιστρέψει σε ένα φυσιολογικό βάρος μετά από θεραπεία με ενέσεις λεπτίνης. Ένα άλλο γονίδιο που βρέθηκε ότι δρα με παρόμοιο τρόπο είναι το γονίδιο Mc4r, το οποίο είναι μέρος ενός σηματοδοτικού μονοπατιού (signalling pathway) που ελέγχει την διατροφική συμπεριφορά (O’Rahilly & Farooqi, 2006).

Όμως, αυτές οι μεταλλάξεις ενός γονιδίου είναι σχετικά σπάνιες. Έχουν ταυτοποιηθεί κάποιες άλλες πολύ πιο συχνές γονιδιακές παραλλαγές οι οποίες, αν και δεν αποτελούν άμεση αιτία της παχυσαρκίας, αυξάνουν την πιθανότητα να παχαίνουν οι φορείς τους. Παραδείγματα περιλαμβάνουν παραλλαγές του γονιδίουFto και του γονιδίου Tmem18. Μελέτες έχουν βρει ότι οι άνθρωποι με ένα αντίγραφο της «επικίνδυνης» παραλλαγής του Fto ζυγίζουν, κατά μέσο όρο, 1,2 κιλά περισσότερο από ανθρώπους με άλλες παραλλαγές, ενώ αυτοί με δύο αντίγραφα της «επικίνδυνης» παραλλαγής ζυγίζουν, κατά μέσο όρο, 3 κιλά περισσότερο.

Επομένως είναι οι άνθρωποι που έχουν αυτά τα πιο συνηθισμένα «γονίδια πάχους» καταδικασμένοι να γίνουν παχύσαρκοι ή μπορούν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους; Αυτές οι γονιδιακές παραλλαγές απλώς προδιαθέτουν τους ανθρώπους στην αύξηση βάρους, αλλά δεν υπάρχει λόγος για να μην μπορούν να διατηρήσουν ένα υγιές βάρος οι φορείς τους, με μία υγιεινή διατροφή και έναν υγιή τρόπο ζωής.

Οι ερευνητές της παχυσαρκίας διερευνούν επίσης την επιγενετική (τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ γονιδίων και περιβάλλοντος) και πώς μονοπάτια σηματοδότησης στο σώμα (π.χ. ορμόνες και το νευρικό σύστημα) επηρεάζουν τον μεταβολισμό και την συμπεριφορά. Ελπίζουν ότι μέσω μιας καλύτερης κατανόησης της πολύπλοκης φύσης της όρεξης, του μεταβολισμού και της αποθήκευσης λίπους, θα είναι δυνατό να αναπτυχθούν καλύτερες θεραπείες ή στρατηγικές για τον έλεγχο της ποσότητας φαγητού που καταναλώνουν οι άνθρωποι με γενετική προδιάθεση στην παχυσαρκία.

 

Άσκηση για τους μαθητές: Απομονώνοντας το δικό σας DNA

Κάντε κλικ στην εικόνα για
μεγέθυνση. 
Η εικόνα είναι
ευγενική προσφορά του @el
taller interactivo, Parc
Científicde Barcelona

Υλικά

  • Μικροπιπέτες ή βαθμονομημένα (graduated) σιφώνια μέτρησης
  • Εάν δεν έχετε μικροπιπέτες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε διακριβωμένα (calibrated) / βαθμονομημένα πλαστικά σιφώνια μιας χρήσης. Σε αυτά τα σιφώνια ο «άξονας» είναι βαθμονομημένος, επιτρέποντας όγκους μικρότερους του 1 ml να μεταφέρονται με αρκετή ορθότητα για αυτό το πείραμα.
  • Βρόχους καλλιέργειας (culture loops) ή στοματικά μάκτρα (buccal swabs) μιας χρήσης
Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά του @el taller
interactivo, Parc Científic de
​Barcelona
  • Ένα μικρό σωλήνα Falcon ή ένα δοκιμαστικό σωλήνα με πώμα ή καπάκι
  • Οι σωλήνες Falcon είναι βαθμονομημένοι δοκιμαστικοί σωλήνες με βιδωτά καπάκια. Εάν δεν έχετε, απλώς χρησιμοποιήστε κανονικούς δοκιμαστικούς σωλήνες.
  • Υδατόλουτρο στους 40°C (προαιρετικό)
  • Απολυμαντικό διάλυμα
  • Διάλυμα λύσης
  • Διάλυμα πρωτεϊνάσης Κ
  • Διάλυμα οξικού νατρίου
Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά του @el taller
interactivo, Parc Científic de
​Barcelona
  • Κρύα αιθανόλη ή ισοπροπυλική (για τριβές) αλκοόλη (κρατήστε την στον καταψύκτη μέχρι να χρειαστεί)

Μέθοδος

  1. Τοποθετήστε 1 ml διαλύματος λύσης στον δικό σας σωλήνα Falcon ή δοκιμαστικό σωλήνα.
  1. Ξύστε ζωηρά με ένα βρόχο ή μάκτρα το εσωτερικό των μάγουλών σας και κατά μήκος την γλώσσα σας.
  1. Τοποθετήστε τον βρόχο ή τη μάκτρα στο διάλυμα λύσης και ανακατέψτε ώστε να αποκολληθούν τα κύτταρά σας.
Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά του @el taller
interactivo, Parc Científic de
​Barcelona
  1. Τοποθετήστε τον βρόχο σας ή το μάκτρο σας στο απολυμαντικό.
  1. Επαναλάβετε τα βήματα 2-4 δύο φορές ακόμα για να βεβαιωθείτε ότι παίρνετε πολλά κύτταρα. Χρησιμοποιήστε κάθε φορά καινούργιο βρόχο ή μάκτρο.
  1. Προσθέστε 20 µl (ή 1 σταγόνα εάν χρησιμοποιείτε σιφώνια) πρωτεϊνάσης Κ στον σωλήνα σας.
  1. Κλείστε τον σωλήνα και αναστρέψτε τον δύο ή μερικές φορές για να αναμειχθούν.
  1. Επωάστε το μίγμα στο υδατόλουτρο ή σε θερμοκρασία δωματίου για 10 λεπτά.
Η εικόνα είναι ευγενική
προσφορά του @el taller
interactivo, Parc Científic de
​Barcelona
  1. Προσθέστε 100 µl οξικού νατρίου.
  1. Κλείστε τον σωλήνα σας και ανακινήστε καλά για να αναμειχθούν.
  1. Προσθέστε 3 ml κρύας αιθανόλης.
  1. Κλείστε τον σωλήνα και αναστρέψτε τον πολύ αργά για να αναμειχθούν.
  1. Το DNA σας πρέπει να εμφανιστεί ως ένα υπόλευκο νηματώδες ίζημα.
 

Σημείωση για την ασφάλεια

Τα διαλύματα μπορεί να ερεθίσουν τα μάτια και το δέρμα, για αυτό να φοράτε εργαστηριακή ποδιά, γυαλιά ασφαλείας και γάντια. Το σάλιο μπορεί να μεταφέρει ασθένειες· χειριστείτε μόνο τους δικούς σας βρόχους ή μάκτρες και τοποθετήστε τα χρησιμοποιημένα αντικείμενα στο απολυμαντικό.

Απόρριψη υλικών: τα υγρά μπορούν να χυθούν στον νεροχύτη ενώ ταυτόχρονα να τρέχει πολύ νερό. Χρησιμοποιημένοι βρόχοι και μάκτρες μπορούν να πεταχτούν με τα απλά απορρίμματα μετά από απολύμανση διάρκειας 15 λεπτών.

Ερωτήσεις για συζήτηση

  • Τι σημαίνει «λύση»; Πώς βοηθάει αυτή στην απομόνωση του DNA;
  • Το ρυθμιστικό διάλυμα λύσης περιέχει ένα απορρυπαντικό που ονομάζεται SDS. Με βάση τις γνώσεις σας για την κυτταρική δομή, τι νομίζετε ότι κάνει το απορρυπαντικό;
  • Μέσα στα κύτταρα, το DNA είναι σφιχτά συσπειρωμένο και δεσμευμένο σε μία ποικιλία πρωτεϊνών. Ποιο βήμα βοηθά στην απελευθέρωση του DNA από τις πρωτεΐνες;
  • Τι σας λέει το τελευταίο στάδιο για την διαλυτότητα του DNA στο νερό με άλατα και στην αιθανόλη;
  • Πώς θα μπορούσατε να επιβεβαιώσετε ότι το λευκό ίζημα είναι όντως DNA;

Επιπλέον ασκήσεις

  • Συγκρίνετε αυτή τη μέθοδο απομόνωσης DNA με απλούστερες μεθόδους που χρησιμοποιούν κατεψυγμένα μπιζέλια (Madden, 2006) ή ακτινίδιαw2. Σε τι διαφέρουν; Ποια λειτουργεί καλύτερα; Μπορείτε να βρείτε ποια μέθοδος είναι πιο κοντά σε αυτή που χρησιμοποιούν οι επαγγελματίες γενετιστές;
  • Απομονώνοντας απλώς το DNA κάποιου δεν είναι αρκετό για να πεις εάν έχει προδιάθεση για παχυσαρκία. Τι άλλες εξετάσεις θα έπρεπε να γίνουν; Μάθετε περισσότερα για τις τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη γενετική έρευνα.
  • Σε πολλές χώρες, γονείς που είναι φορείς σοβαρών γενετικών παθήσεων όπως η κυστική ίνωση ή η αιμοφιλία μπορούν να επιλέξουν να κάνουν διαγνωστικές γενετικές εξετάσεις πριν την εμφύτευση γονιμοποιημένου ωαρίου. Πιστεύετε ότι αυτή η διαδικασία θα έπρεπε να είναι διαθέσιμη σε γονείς που έχουν γενετική προδιάθεση για παχυσαρκία; Συμφωνούν μαζί σας οι συμμαθητές σας;

 

Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές μέθοδοι για την απομόνωση του DNA;

Αυτή είναι μόνο μία από τις πολλές μεθόδους για την απομόνωση του DNA από κύτταρα που έχουν δημοσιευτεί (π.χ. Madden, 2006, και στην ιστοσελίδα Naked Scientistsw2). Κυμαίνονται από τις πολύ απλές (χρησιμοποιώντας υγρό πιάτων και επιτραπέζιο αλάτι) μέχρι τις μεθόδους που χρησιμοποιούν χημικά τα οποία είναι πιο γνώριμα στους μοριακούς βιολόγους. Οι αρχές της απομόνωσης είναι οι ίδιες σε όλες τις περιπτώσεις: χρησιμοποιείται ένα απορρυπαντικό για να διασπάσει τις κυτταρικές μεμβράνες, προστίθεται ένα ένζυμο για την πέψη των πρωτεϊνών που κρατούν σφιχτά συσπειρωμένο το DNA, και μετά προσθέτονται άλας και κρύα αλκοόλη για να δημιουργήσουν συνθήκες στις οποίες το DNA είναι αδιάλυτο.

Η βασική διαφορά είναι ότι όσο πιο προχωρημένη είναι η μέθοδος, τόσο πιο καθαρό θα είναι το DNA που προκύπτει. Για παράδειγμα, στην απλούστατη μέθοδο, υπάρχει πολλή πηκτίνη αναμεμιγμένη με το DNA. Σαφώς, οι ερευνητές της παχυσαρκίας και άλλοι μοριακοί βιολόγοι χρειάζονται να είναι τα δείγματά τους όσο το δυνατόν καθαρότερα.

 

Προμήθεια και προετοιμασία των αντιδραστηρίων

Διάλυμα λύσης (50 ml)

  1. Προετοιμάστε αλατούχο ρυθμιστικό διάλυμα tris (tris-buffered saline, TBS) σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή ή με την καθιερωμένη συνταγή.
    Το TBS μπορεί να αγοραστεί ως έτοιμο διάλυμα, σε μορφή ταμπλέτας ή να παρασκευαστεί από την αρχήw4.

 

Σημείωση για την ασφάλεια

Συνιστάται έτοιμο διάλυμα δωδεκυλοθειϊκού νατρίου (SDS) καθώς η εισπνοή σκόνης SDS είναι επιβλαβής. Εάν χρησιμοποιηθεί σκόνη SDS, θα πρέπει ο δάσκαλος να ετοιμάσει το διάλυμα, φορώντας μάσκα και χρησιμοποιώντας τον απαγωγό. Δείτε επίσης την γενική σημείωση του Science in School για την ασφάλεια.

  1. Εάν χρησιμοποιείτε έτοιμο διάλυμα 10% SDS, προσθέστε 5 ml SDS σε 45 ml TBS.
  2. Εάν χρησιμοποιείτε σκόνη SDS, διαλύστε 0,5 g σε 50 ml TBS.
  3. Φυλάξτε το στο ψυγείο μέχρι να χρειαστεί.

Διάλυμα 3 M οξικού νατρίου (για 50 ml)

  1. Διαλύστε 12,3 g άνυδρου οξικού νατρίου σε 50 ml αποσταγμένο νερό.
  2. Προσθέστε αραιό HCl για να ρυθμίσετε το pH στο 5,2.
  3. Φυλάξτε το στο ψυγείο μέχρι να χρειαστεί..

Πρωτεϊνάση K (100 µg / ml)

  1. Διαλύστε 1 mg πρωτεϊνάσης K σε 10 ml αλατούχου ρυθμιστικού διαλύματος tris.
    Απαιτείται μόνο μία πολύ μικρή ποσότητα του ενζύμου, οπότε ίσως θέλετε να παρασκευάσετε μικρότερο όγκο εάν έχετε ζυγό με επαρκή ορθότητα (ακρίβεια). Απλώς προσαρμόστε κατάλληλα τις ποσότητες.
  2. Φυλάξτε το στον καταψύκτη μέχρι να χρειαστεί.

Απολυμαντικό διάλυμα

Κατάλληλα απολυμαντικά περιλαμβάνουν διάλυμα 0,015 Μ υποχλωριώδους νατρίου, διάλυμα 1% Virkon® ή απλή χλωρίνη. Οι βρόχοι, μετά από παραμονή στο διάλυμα τουλάχιστον για 15 λεπτά, μπορούν να μεταφερθούν (φορώντας γάντια) σε μία πλαστική σακούλα και να πεταχτούν στα κανονικά απορρίμματα.

Για να βοηθηθείτε στην εύρεση των απαραίτητων αντιδραστηρίων, παρέχεται μία λίστα από κωδικούς προϊόντων της Sigma-Aldrich στον πίνακα 2. Όμως, μπορείτε επίσης να τα πάρετε από άλλους προμηθευτές.

Πίνακα 2: Κωδικοί προϊόντων της Sigma-Aldrich για τα αντιδραστήρια που χρησιμοποιούνται σε αυτό το πρωτόκολλο
Αντιδραστήριο Κωδικός προϊόντος της Sigma-Aldrich
Αλατούχο ρυθμιστικό διάλυμα Tris (TBS) Ταμπλέτες: TS030 ή 94158
Δωδεκυλοθειϊκό νάτριο (SDS) Σκόνη: L3771
Διάλυμα 10%: 71736
Οξικό νάτριο S2889
Πρωτεϊνάση K P6556

References

Web References

Resources

Author(s)

Η Sarah McLusky είναι μία ανεξάρτητη επιστημονική συγγραφέας, συντάκτης και σύμβουλος εκπαίδευσης. Επίσης διδάσκει βιοχημεία στο Newcastle College, UK.

Η Rosina Malagrida έχει πτυχίο στην Χημεία από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, Ισπανία (University of Barcelona, Spain) και μάστερ στην επικοινωνία της επιστήμης από το Imperial College London, UK. Ειδικεύεται σε ανεπίσημες εκπαιδευτικές δραστηριότητες, βασισμένες κυρίως στην έρευνα στον χώρο της υγείας. Αυτή την στιγμή είναι επικεφαλής του Κέντρου για την Συμμετοχή του Κοινού στην Έρευνα σε θέματα Υγείας (the Centre for Public Engagement on Health Research) στο IrsiCaixa στην Βαρκελώνη, όπου συντονίζει την Ευρωπαϊκή εκπαιδευτική πύλη του Xplore Health (European educational portal Xplore Healthw3) Η Rosina εργάστηκε παλαιότερα στο Επιστημονικό Πάρκο της Βαρκελώνης (Barcelona Science Park) και σε επιστημονικά μουσεία στο Λονδίνο και την Βαρκελώνη, δημιουργώντας εκθέσεις, πειραματικές ημερίδες, εκδηλώσεις και συζητήσεις (debates) για να μειώσει το χάσμα μεταξύ έρευνας και κοινωνίας.

Η Lorena Valverde έχει πτυχίο στην Βιολογία από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης (Ισπανία) και μάστερ στην ανοσολογία από το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης (Autonomous University of Barcelona). Η Lorena αυτή την στιγμή εκπονεί διδακτορική διατριβή στην βιοϊατρική και εργάζεται ως μέλος του διδακτικού προσωπικού του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Έχει συνεργαστεί με το Xplore Health, προσφέροντας πειραματικές ημερίδες για μαθητές και το ευρύ κοινό στο Επιστημονικό Πάρκο της Βαρκελώνης.

Review

Η εμφάνιση της παχυσαρκίας αυξάνεται παγκοσμίως. Αυξάνοντας την επίγνωση για το πρόβλημα, αλλάζοντας τις διατροφικές μας συνήθειες και ερευνώντας τη γενετική προδιάθεση, μπορούν όλα αυτά να συμβάλουν στην μείωσή του.

Αυτό το άρθρο, που εξερευνεί την πρόσφατη έρευνα στη γενετική της παχυσαρκίας και λεπτομέρειες μιας πρακτικής άσκησης επί του θέματος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για μαθήματα βιολογίας σε πολλά διαφορετικά θέματα, όπως εκπαίδευση σε θέματα υγείας, γενετική, διατροφή, φαρμακογονιδιωματική, εξατομικευμένη θεραπεία που συσχετίζεται με την παρουσία συγκεκριμένων γονιδίων, στατιστική της παχυσαρκίας σε διάφορες χώρες και την σχέση της με την δίαιτα του αντίστοιχου πληθυσμού.

Εκτός από το να παρέχει μία αρχή για συζήτηση για την παχυσαρκία, το άρθρο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα πρόγραμμα για την διατροφή, ξεκινώντας με την καταγραφή του ΒΜΙ των μαθητών και σχετίζοντάς το με την καθημερινή τους δίαιτα (π.χ. Krotscheck, 2010). Με αυτόν τον τρόπο, ο δάσκαλος μπορεί να προτείνει υγιέστερες διατροφικές συνήθειες, συνεισφέροντας στην αλλαγή στάσης των μαθητών.

Κατάλληλες ερωτήσεις για την κατανόηση και επέκταση του θέματος περιλαμβάνουν:

  1. Υπάρχει σχέση μεταξύ γενετικής και παχυσαρκίας; Εάν ναι, ποια είναι;
  2. Τι είναι ο φαινότυπος και ο γονότυπος; Πώς συσχετίζονται μεταξύ τους και με το περιβάλλον;
  3. Πώς συνδέονται τα επιγενετικά φαινόμενα με τον φαινότυπο; Είναι αυτές οι επιγενετικές αλλαγές κληρονομικές;
  4. Μπορεί η γνώση της γενετικής μας σύστασης να μας βοηθήσει να αποτρέψουμε την παχυσαρκία;
  5. Η καλή διατροφή είναι σημαντική για την υγεία. Αν η τιμή του ΒΜΙ σας είναι πέρα του κανονικού ορίου, πώς θα μπορούσατε να αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες για να μειωθεί;

Panagiotis Stasinakis (Παναγιώτης Στασινάκης), 4ο Λύκειο Ζωγράφου, Ελλάδα

License

CC-BY-NC-SA