Vertaald door Dave Lommen.
Hoe kunnen we de klimaatverandering aanpakken? Met technologieën en activiteiten die al bestaan – zoals Dudley Shallcross en Tim Harrison uitleggen.
Kellermeister / pixelio.de
Wanneer ze over klimaatverandering horen, worden leerlingen en de rest van de bevolking al gauw moedeloos: als mondiale catastrophes onafwendbaar zijn, waarom zouden we dan over oplossingen praten? Maar wanhoop niet: er zijn manieren om een van de belangrijkste oorzaken van klimaatverandering aan te pakken: kooldioxide (CO2). In dit artikel maken we gebruik van de ideeën van twee leidende klimaatwetenschappers (Pacala & Socolow, 2004; Socolow & Pacala, 2006) om de uitstoot van kooldioxide te stabiliseren met gebruikmaking van bestaand technologieën. Vervolgens geven we wat ideeën over hoe dit onderwerp op school te gebruiken.
Figuur 1 (beneden) geeft aan hoe de mondiale uitstoot van kooldioxide de afgelopen 50 jaar is toegenomen en hoe deze de komende 50 jaar zal veranderen, vooral gebaseerd op veranderingen in de wereldbevolking. Kooldioxide-emissie is gedefinieerd als de massa koolstof die uitgestoten wordt als CO2. De voorspelling is dat, als we niets ondernemen, in 2055 de mondiale uitstoot is verdubbeld tot 14 gigaton koolstof (GtC; 1 Gt = 109 t).
en voorspelde niveaus van
kooldioxide-uitstoot
(gemodelleerd in 2005). Klik
op de afbeelding om te
vergroten
Figuur met dank aann Pacala
en Socolow
Dit geeft een niveau kooldioxide in de atmosfeer die drie keer zo hoog ligt als voor de Industriële Revolutie. Onze planeet heeft de afgelopen 30 miljoen jaar nooit zo’n hoog niveau (ongeveer 850 ppm, parts-per-million, delen per miljoen) gehad en er wordt voorspeld dat het een verhoging van de gemiddelde temperatuur van het aardoppervlak van 1 tot 5 °C tot gevolg heeft.
stabilisatieschijfjes het
huidige niveau van
koolstofemissie zouden
kunnen handhaven. Klik op
de afbeelding om te
vergroten
Figuur met dank aann Pacala
en Socolow
Is het onafwendbaar? Pacala en Socolow denken van niet. Zij stellen voor dat we proberen de koolstofuitstoot te handhaven op het huidige niveau van 7 GtC per jaar en aangezien er niet één bepaalde methode is waarmee dit kan, hebben ze het idee van de stabilisatieschijfjes uitgevonden.
Een schijfje stelt een activiteit of technologie voor die de emissie van koolstof in de atmosfeer vermindert; de reductie begint vandaag op het niveau nul en steigt lineair, totdat het over 50 jaar zorgt voor een reductie van voorspelde uitstoot van 1 GtC per jaar (Figuur 2).
Over 50 jaar levert het totaal van een schijfje dan een reductie van voorspelde uitstoot van 25 GtC op. Een combinatie van zeven schijfjes is voldoende om Pacala en Socolows doel te bereiken: een jaarlijkse uitstoot van 7 GtC in 2055 en niet de voorspelde 14 GtC.
Omdat het model aanneemt dat we in het jaar 2005 starten, zijn er nu minder dan 50 jaar over om de verminderingen te bereiken, maar de concepten werken nog steeds.
bron: Flickr
pixelio.de
Beide opties besparen meer dan een schijfje als het aantal auto’s dat in 2055 in gebruik is lager is dan voorspeld. Het aantal benodigde auto’s kan bijvoorbeeld omlaag als er meer gebruik wordt gemaakt van telecommunicatie (zoals web conferencing en thuiswerken) en het openbaar vervoer.
designritter / pixelio.de
Newton-Syms; bron: Flickr
Al deze opties zijn gebaseerd op hedendaagse technologieën en sommige kunnen dus misschien nog grotere besparingen opleveren als de technologie verbetert. Er zijn ook conservatieve mogelijkheden om schijfjes te besparen, waarvoor geen moderne technologie nodig is:
Paul-Georg Meister / pixelio.de
Meer vegetarianisme en daardoor een lager niveau van vleesindustrie reduceert ook de emissie van koolstof (en methaan).
De uitstoot van kooldioxide en maatregelen om deze te reduceren zullen de jongere generatie meer raken dan hun docenten of de schrijvers. Dit is daarom een belangrijk onderwerp voor de scholen. Het kan gebruikt worden voor verschillende individuele, groeps- or klas-activiteiten.
Biello B (2007) 10 solutions for climate change: ten possibilities for staving off catastrophic climate change. Scientific American. Zie www.scientificamerican.com of gebruik de directe link: http://tinyurl.com/3p9h22r
of op de website van Conservation International: www.conservation.org/act/live_green/carboncalc
Rau M (2011) Fizzy fun: CO2 in primary school science. Science in School 20: 24-29. www.scienceinschool.org/2011/issue20/co2
Haubold B (2011) Review of Sustainable Energy – without the hot air. Science in School 20. www.scienceinschool.org/2011/issue20/sustain